Śledź nas na:



Treści kształcenia

MATERIALIZM FUNKCJONALNY

 

  • W. Okoń.

  • Teoria, która zapewniłaby uczniom zarówno wiedzę i umiejętność posługiwania się nią.

  • U podstaw tej teorii – założenie o integralnym związku poznania z działaniem.

  • Podstawowym kryterium dobory treści powinny być względy światopoglądowe.

  • W materiale nauczania poszczególnych przedmiotów należy eksponować ich „idee przewodnie”.

  • Umożliwienie uczniom wykorzystania zdobytej wiedzy w szkole do przekształcania dostępnych im fragmentów rzeczywistości przyrodniczej, społecznej, kulturalnej i technicznej.

  • Treści i metody – powinny wspomagać rozwój zdolności i zainteresowań poznawczych uczniów; powinny sprzyjać kształtowaniu samodzielnego myślenia i działania oraz skłaniać do samokształcenia.

 

TEORIA PROGRAMOWANIA DYDAKTYCZNEGO

 

  • Teoria strukturyzacji operatywnej – stanowi próbę formułowania odpowiedzi nie tyle na pytanie czego uczyć na określonym szczeblu pracy dydaktyczno – wychowawczej, ale jak to czynić w sposób optymalny.

  • Zwolennicy przywiązują dużą wagę do starannej analizy treści, składających się na tę treść wiadomości oraz zachodzących między nimi związków.

  • Metoda tzw. macierzy dydaktycznych i grafów:
    - macierz – jest konstrukcja teoretyczną, z której korzysta dydaktyka, w celu analizy treści kształcenia, struktury organizacyjnej szkolnictwa itp. To tablica z określoną liczba kolumn i wierszy, a elementami są zwykle zera i jedynki. Zero – wskazuje brak związku między treścią informacji , a jedynka wskazuje związek.
    - grafy – są to proste figury geometryczne, złożone z punktów (wierzchołków) i krawędzi. Punkty oznaczają poszczególne informacje, a krawędzie – związki zachodzące między informacjami.

  • Najważniejsze zasady analizy i układu treści kształcenia:
    - Jasne i wyraźne określenie celów tekstu programowego.
    - Materiał będący przedmiotem programowani należy podzielić na powiązane ze sobą czynności i wyniki.
    -
    Wszystkie czynności typu „odpowiedź” powinny być obserwowalne tzn. dostępne obserwacji z zewnątrz.
    - Skojarzenia, które uczniowie tworzą w toku uczenia się, powinny być odwracalne.
    - Przy charakterystyce danego przedmiotu, zjawiska, procesu lub zdarzenia trzeba najpierw opisać klasę, której ów przedmiot jest składnikiem.
    - Materiał nauczania należy utrwalać w różnorodny sposób.
    - Trzeba posługiwać się dedukcyjnym lub indukcyjnym tokiem prezentacji materiału.
    - Z materiału nauczania, który uczniowie mają przestudiować, należy wydzielić zagadnienia najistotniejsze.
    - Każdy nowy termin, prawo, zasadę trzeba eksponować parokrotnie w różnych kontekstach , aby uczniowie mogli dobrze zrozumieć ich treść i trwale ją sobie przyswoić.



Zobacz także