Cele kształcenia
Opisowe i taksonomiczne ujęcie celów kształcenia
Trzy sposoby ujęcia celów kształcenia:
-
Tradycyjne – przedstawia się w nim charakterystykę jednego lub więcej celów, nie stosując żadnej klasyfikacji.
-
Opisowe – obejmuje zestawienia celów ułatwiające osobom odpowiedzialnym za działalność dydaktyczną (np. Nauczycieli) orientację w tym, do czego ma zmierzać ta działalność, lecz nie stanowią wystarczającego układu odniesienia do mierzenia jej wyników.
-
Taksonomiczne – wzorowane na przyrodoznawstwie, zmierza do ścisłego, kompletnego i rozłącznego ujęcia celów kształcenia, z założeniem, że poszczególne pozycje taksonomiczne mogą stać się przedmiotem pomiaru. Pozycje te ujmuje się genetycznie, funkcjonalnie, bądź ze względu na wyniki końcowe.
Taksonomia celów kształcenia – hierarchiczna klasyfikacja wybranej dziedziny celów kształcenia. Można wyróżnić cztery takie dziedziny:
-
emocjonalną
-
poznawczą
-
światopoglądową
-
praktyczną
Dziedziny wg Niemierko:
DZIEDZINA EMOCJONALNA (MOTYWACYJNA)