Hałas w klasie a strategia nauczyciela – hałas dobiegający z klasy jest traktowany jako wskaźnik, czy i jak nauczyciel potrafi sobie dać radę z klasa. Hałas niesie informację o braku panowania nad klasą, a tym samym o braku kompetencji nauczyciela.

Strategi a podejmowanie decyzji – podejmowane decyzje mogą stać się rutynowe, w miarę jak nauczyciel nabiera doświadczenia. Dla młodego nauczyciela sytuacje decyzyjne mogą być źródłem napięć. Nauczyciele na ogół nie potrafią mówić o tym, jak podejmowali decyzje. Gdy nauczyciele opowiadają o jakimś działaniu, często powołują się na intuicję,która kazała im tak, a nie inaczej postąpić.

Granie całym sobą – włożenie w sytuację szkolną całej swojej osobowości, nie pozostawiając nic lub prawie nic dla innych sfer życia. Zalecane jest koleżeństwo między nauczycielami a uczniami, duża tolerancja, partnerstwo. Nauczyciele „wolnych szkół” uważają za właściwe przedstawiać uczniom wszystkie strony swej osobowości (miłe i śmieszne). Praca w tych szkołach zahacza o prywatne strony życia uczniów i nauczycieli. Nauczyciele zapraszają uczniów do domu i są przez nich zapraszani. Nauczyciel jest zwykle gotów do opowiadania i komentowania własnego życiorysu. Uważają, że istotą ich zawodu (misji, powołania) jest pozostawanie w przyjacielskich stosunkach z uczniami, nawet kosztem nauczania, nawet gdy uczniowie okazują, że nauczyciel powinien dawać im więcej pracy. Wymagania jakie stoją przed nauczycielami nie są małe. Pojawia się wyczerpanie i na ogół nauczyciele nie są w stanie pracować w tej szkole dłużej niż dwa lata. Jest to praca angażująca i pochłaniająca ich całe życie.